پیام شور انگیز اول ماه مه،
نه به کاپیتالیسم، نه به جمهوری اسلامی !
پدرام نواندیش

ضدیت رژیم اسلامی با اول ماه مه روز جهانی کارگر تاریخچه ای به طول عمر 33 ساله این رژیم دارد. یورش این رژیم به مبارزات طبقه کارگر و برای محو اول ماه مه از همان ابتدا آغاز گشت. گفته خمینی جنایت کار که "اقتصاد مال خر است" فرمانی برای سرکوب کارگران و مبارزات آنها بود. علم کردن روز ۱۰ اردیبهشت، یعنی روز قبل از اول ماه مه، بعنوان بزرگداشت آخوند مرتجع، مطهری، ترفند دیگری برای محو اول ماه مه بود .

تلاش های مذبوحانه رژیم اسلامی برای زدودن اول ماه مه، از جمله نام گذاری هفته ای به نام کار و کارگر و برگزاری مراسم ضد کارگری انتخاب کارگر نمونه، همگی شکست خوردند. بورژوازی و دولتهای مختلفش در هر شکل و فرمی، تاریخا کوشیده اند روز اول ماه مه را بیک روز عادی بدل کنند. اما هر سال کارگران در گوشه و کنار جهان در این روز بر مبارزه خود برای یک دنیای بهتر پای می فشرند. دشمنی بورژوازی با اول ماه مه در ماهیت طبقاتی این روز نهفته است. مبارزه طبقاتی میان طبقه کارگر و بورژوازی در این روز شفافیت بیشتری می یابد. در سالهای اخیر که بحران سرمایه داری جهان را در کام خود کشیده است، نبرد طبقاتی روشنتر و شفاف تر گشته است. بورژوازی جهانی به هر دری می کوبد تا این بحران را بی بلا پشت سر گذارد. سیر رویدادها نشانگر عمق بیشتر بحران و شداید و مشقات هر چه بیشتر برای اکثریت مردم، کارگران و زحمتکشان است. روز اول ماه امسال از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است.

سیر رویداد های تا کنونی از جمله در متن  بحران جهانی سرمایه داری و پاسخ های بی شرمانه و ضد انسانی تاکنونی دولت های بورژوازی به مطالبات بر حق طبقه کارگر در کشورهای جهان، اول ماه مه 2012 را حامل پیامی شور انگیز ساخته است. پیامی که بورژوازی در مقابل آن، تمام برگهای خودش را یک به یک رو کرده و اکنون شمشیرش را در برابر کارگران از رو بسته است. از ماریو مونتی در ایتالیا تا راخوی در اسپانیا، از مرکل در آلمان تا سارکوزی در فرانسه، از نوری مالکی و بارزانی در عراق تا خامنه ای در ایران همه و همه این جنایت کاران و دم و دستگاههای سرکوبگرشان به مقابله کارگران و توده های کارکنی ایستاده اند که خواهان بر چیدن بساط استثمار و کارمزدی و برخوردارى از یک زندگی انسانی هستند .

از اول ماه مه سال گذشته تا کنون دولتهای بورژوازی به تشدید سیاست های ریاضت کشی اقتصادی در کشورهای مختلف، دست زده اند. جنبش های مختلفی در برابربورژوازی به میدان مبارزه گام گذارده که مهمترین آن جنبش ضد کاپیتالیستی 99 درصدی ها در سراسر جهان است. تمام بورژوازی و دولتهای مرتجع آن در حالی که هر روز فشار بر طبقه کارگر و توده های کارکن را تشدید می کنند، در رسانه های خود از فروکش کردن جنبش ضد کاپیتالیستی 99 درصدی ها دم میزنند. سیاست های ریاضت کشی خود را با نام های گوناگون به اجرا میگذارند در حالی که ماهیت تمام طرح ها و سیاست های آنها تعرض به زندگی میلیاردها انسان است.

در چنین شرایطی پاسخ قاطع طبقه کارگر در کشورهای مختلف، تشکل و سازمان دهی و تشدید مبارزه طبقاتی بر علیه سرمایه داری باید باشد. طبقه کارگر آنچنان که نشریه آلمانی زبان "کارگر" در 19 مارس 1886 نوشت: "اگر ما هر چه زودتر خود را برای انقلابی خونین آماده نکنیم، میراثی جز فقر و بدبختی برای خود و فرزندانمان بر جای نخواهیم گذاشت. بنابراین خود را برای انجام انقلاب بایستی مجهز ساخت." به هر میزان مبارزات کارگران متشکل تر و سازمان یافته تر باشد، بورژوازی مجبور به عقب نشینی خواهد شد. سلاح ما علیه بورژوازی و دولتهای وحشی آنها تشکل و سازمان دهی برای امر انقلاب کارگری است. در این روز در سرتاسر جهان باید دست از کار کشید؛ باید تولید را متوقف نمود. این جهان استثمار و مبتنی بر کار مزدی را باید در هم ریخت و یک دنیای آزاد، برابر و مرفه و انسانی، یک جامعه سوسیالیستی بنا نهاد.

زنده باد اول ماه مه روز همبستگی بین المللی کارگران جهان! کارگران جهان متحد شوید!

16  آپریل 2012